1. Podstawa prawna sprawowania nadzoru nad lasami niestanowiącymi własności Skarbu Państwa

    Problematykę lasów wszystkich własności (zarówno Lasów Państwowych jak i niepaństwowych) reguluje ustawa o lasach z 28 września 1991 roku. Dodatkowo tematyka lasów niepaństwowych ujęta jest w wielu innych ustawach, do których między innymi należy zaliczyć:

- ustawę o ochronie gruntów rolnych i leśnych z 3 lutego 1995 roku

- ustawę o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich z udziałem środków        Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich z dnia 7 marca 2007

- ustawę o ochronie przyrody z 16 kwietnia 2004

- kodeks cywilny z 23 kwietnia 1964

- kodeks wykroczeń z 20 maja 1971

Zgodnie z zapisem art. 5 Ustawy o lasach z dnia 28 września 1991 roku nadzór nad gospodarką leśną w lasach nie stanowiących własności Skarbu Państwa sprawuje starosta.

Starosta może w drodze porozumienia o charakterze cywilno-prawnym, powierzyć prowadzenie w jego imieniu spraw z zakresu nadzoru, w tym wydawanie decyzji administracyjnych w pierwszej instancji, nadleśniczym Lasów Państwowych na zasadzie zlecenia i pokrywania kosztów, bądź sprawować nadzór przez własne służby leśne. Porozumienie zawierane pomiędzy starostą a właściwym nadleśniczym publikowane jest w Dzienniku Urzędowym Województwa.

Nadzór polega na możliwości władczego ingerowania w działalność podmiotu nadzorowanego, wraz z pociąganiem do odpowiedzialności osób, nakazywania naprawienia uchybień, z zagrożeniem karami dyscyplinarnymi w razie niewykonania tychże nakazów. W przypadku lasów niepaństwowych nadzór ma charakter wyłącznie przedmiotowy, gdyż nie odnosi się bezpośrednio ani do właściciela, ani do samego obszaru leśnego, a jedynie do działań (zabiegów gospodarczych) podejmowanych na danym gruncie leśnym.

   2. Informacja o zawartych porozumieniach

Nadleśnictwo Mińsk sprawuje nadzór nad lasami niepaństwowymi w trzech powiatach:

- mińskim na mocy porozumienia  z dnia  01 czerwca 2010 r.

- otwockim na mocy porozumienia  z dnia 30 marca 2015 r.

- wołomińskim na mocy porozumienia z dnia 14 stycznia 2010

3. Procedura dotycząca pozyskania drewna w lasach niestanowiących własności Skarbu Państwa z rozróżnieniem na lasy objęte uproszczonym planem urządzania lasu oraz inwentaryzacją stanu lasu.

 Procedury dla lasów objętych uproszczonym planem urządzania lasu:

Właściciel  składa "wniosek o cechowanie drewna oraz wydanie świadectwa legalności pozyskania drewna" do którego należy dołączyć aktualny wypis z rejestru gruntów (nie starszy niż 3 miesiące). W przypadku gdy las jest we współwłasności do „wniosku …” należy dołączyć oświadczenie współwłaścicieli o wyrażeniu zgody na pozyskanie drewna.

Przed przystąpieniem do prac właściciel winien skontaktować się z leśniczym aby uzyskać instruktaż dotyczący wykonywanych prac.

Po zakończeniu prac, właściciel zawiadamia leśniczego o dokonanym wyrębie. Leśniczy cechuje pozyskane drewno i wystawia właścicielowi lasu „Świadectwo legalności pozyskania drewna".

Procedury dla lasów objętych inwentaryzacją stanu lasu:

W przypadku lasów rozdrobnionych o powierzchni do 10 ha, niestanowiących własności Skarbu Państwa, właściciel powinien najpierw uzyskać „Informację o konieczności wykonania zadań” określającą zadania z zakresu gospodarki leśnej.

Dalsza część procedury jest taka jak dla lasów objętych uproszczonym planem urządzenia lasu.

4. Obowiązki właściciela lasu wynikające z Ustawy o lasach.

Obowiązki właściciela lasu uregulowane zostały w art. 13 ustawy o lasach. Właściciele lasów są obowiązani do trwałego utrzymywania lasów i zapewnienia ciągłości ich użytkowania, a w szczególności do:

- zachowania w lasach roślinności leśnej (upraw leśnych) oraz naturalnych bagien i - torfowisk;

- ponownego wprowadzania roślinności leśnej (upraw leśnych) w lasach w okresie do 5 lat od usunięcia drzewostanu;

- pielęgnowania i ochrony lasu, w tym również ochrony przeciwpożarowej;

- przebudowy drzewostanu, który nie zapewnia osiągnięcia celów gospodarki leśnej, zawartych w planie urządzenia lasu, uproszczonym planie urządzenia lasu lub decyzji, o której mowa w art. 19 ust. 3;

- racjonalnego użytkowania lasu w sposób trwale zapewniający optymalną realizację wszystkich jego funkcji przez: pozyskiwanie drewna w granicach nieprzekraczających możliwości produkcyjnych lasu, pozyskiwanie surowców i produktów ubocznego użytkowania lasu w sposób zapewniający możliwość ich biologicznego odtwarzania, a także ochronę runa leśnego.

5. Obowiązki Lasów Państwowych wynikające z Ustawy o lasach.

Zgodnie z przepisami ustawy o lasach Lasy Państwowe zobowiązane są służyć radą i pomocą prywatnym właścicielom lasów w prowadzeniu gospodarki leśnej.

a)  Nadleśniczy udziela właścicielowi lasu niestanowiącego własności Skarbu Państwa pomocy, na jego wniosek, poprzez:

1) doradztwo w zakresie zalesiania i gospodarki leśnej

2) odpłatne udostępnienie sadzonek drzew i krzewów leśnych oraz specjalistycznego sprzętu leśnego.

b)  W szczególnie uzasadnionych przypadkach, na wniosek właściciela lasu niestanowiącego własności Skarbu Państwa, poparty opinią wójta (burmistrza, prezydenta miasta), nadleśniczy może udostępnić nieodpłatnie sadzonki drzew i krzewów leśnych na ponowne wprowadzenie roślinności leśnej (upraw leśnych) – zgodnie z uproszczonym planem urządzenia lasu lub decyzją, o której mowa w art. 19 ust. 3.

c)  Nadleśniczy może, na podstawie umowy z właścicielem lasu, organizować wykonywanie zadań gospodarczych w lesie, łącznie ze sprzedażą drewna.

d)    Nadleśniczy na wniosek właściciela gruntu przeznaczonego:

1) do zalesienia – sporządza plan zalesienia oraz potwierdza wykonanie zalesienia zgodnie z tym planem albo

2) na realizację inwestycji zwiększających odporność ekosystemów leśnych i ich wartość dla środowiska – sporządza plan tej inwestycji oraz potwierdza jej wykonanie zgodnie z tym planem

– w przypadku gdy zalesienie to będzie wykonywane lub inwestycja ta będzie realizowana zgodnie z przepisami o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014–2020.

Program Rozwoju Obszarów Wiejskich (PROW)

Poddziałanie zalesieniowe skierowane jest do rolników (osób fizycznych lub prawnych), którzy są właścicielami lub współwłaścicielami gruntów przeznaczonych do zalesienia lub grunty te stanowią własność małżonka.

O pomoc może wnioskować rolnik, któremu został nadany numer identyfikacyjny w trybie przepisów o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności.

Beneficjentem mogą być również jednostki samorządu terytorialnego i jednostki organizacyjne gmin, powiatów oraz województw, jednakże przyznawana im pomoc obejmuje jedynie koszty założenia uprawy leśnej tzw. wsparcie na zalesienie. Wszelkie dodatkowe informacje znajdują się załączniku: PRZEWODNIK PO DZIAŁANIU INWESTYCJE W ROZWÓJ OBSZARÓW LEŚNYCH I POPRAWĘ ŻYWOTNOŚCI LASÓW PROW 2014 - 2020         

Dyżury specjalistów ds. lasów nie Dyżury specjalistów ds. lasów nie stanowiących

własności Skarbu Państwa

Uwaga!!!

O opis taksacyjny na potrzeby procedury wyłączenia gruntów z produkcji leśnej należy wystąpić do Wydziału Środowiska właściwego Starostwa Powiatowego.